بازگشت
مختصر زندگینامه خانم نفس جهد


در حاشيه روز جهاني زن      

 

 

فرود و فراز های زنده گی، آزمایش تحمل و استواری است. پیروزی ها و شکست از عشق به امید ها و باور ها امتحان می گیرد. تلفیق تحمل و امید به شیوه ای صحیح نگرش و مبارزه استواری و پایداری می انجامد. نفس جهد از تبار کسانی است که از این دشواری ها موفق و سربلند بدر آمده است. سنگر را خالی نگذاشته و درفشی را که از ملالی ها، عایشه ها، رابعه، نازوانا و اناهیتا راتب زاد دست به دست شده، بر افراشته نگهداشته است. افتخار به مادرانی که در آغوش شان فامیل- قوم- زبان و منطقه کوچک می نماید. مادرانی که آغوشی به پهنای وطن دارند.

 

نفس جهد فرزند عبدالرحیم در ماه سنبله 1340 خورشیدی در شهر فیض آباد مرکز ولایت بدخشان در یک خانواده زحمتکش چشم به جهان گشود. بعد از فراغت از صنف دوازدهم لیسه مخفی ولایت بدخشان (سال 1358) در نتیجه امتحان کانکور موفق به حصول بورس تحصیلی در رشته طب گردید اما بنابر مشکلات فامیلی از تحصیل در خارج از کشور منصرف شده و مصروف تحصیل در رشته ساینس دانشگاه کابل گردید. موصوف وظایف ذیل را با صداقت و سربلندی انجام داده است:

 

وظیفه مقدس معلمی، منشی سازمان دموکراتیک زنان ولایت بدخشان، منشی کمیته حزبی شهر فیض آباد، عضو هئیت اجرائیه ولایت بدخشان، رئیس تشکیلات شورای سراسری زنان افغانستان، رئیس عمومی موسسات پرورشگاه وطن، رئیس دارالمعلمین ولایت بغلان، رئیس دانشگاه ولایت بغلان، رئیس امور زنان ولایت بغلان، عضو مجلس موسسان نهضت فراگیر دموکراسی و ترقی افغانستان، و معاون شورای ولایتی بغلان.

 

نفس جهد در جوانی راه مبارزه به خاطر سعادت انسان را برگزید. همیشه متعهد و پابند اصول باقی ماند. وی عضو شورای مرکزی حزب وطن (کميته مرکزی ح. د. خ. ا.) نیز بود و در جریان کار صادقانه و سال های مبارزه مفتخر به دریافت نشان ها، مدال ها و تقدیر نامه ها نیز گردیده است.

 

نفس جهد در هیچگونه شرایط وطن را ترک نکرده و در روزگار دردناک، شریک غم و اندوه، رنجها و مصیبت های هموطنانش ماند. او در هیچ حالتی تعهد و رسالت خود را در برابر ملت اش از یاد نبرد و پیوسته به روشنگری پرداخت و از بیان حقایق نهراسید.

 

وی در سال 1371 خورشیدی شهر کابل را به قصد اقامت در شهر پلخمری (مرکز ولایت بغلان) ترک گفت. از اشکال مبارزه استفاده یی موثر نموده و توأم به آن از همسر، رفیق و همرزمش، رفیق سرور عزیز چون یگانه مونس روز های دشوار، پرستاری نمود (زنده یاد رفیق سرور عضو سابقه دار ح. د. خ. ا. بود که در روند مبارزه قربانی های زیادی را متحمل شد و در نتیجه مریضی دوامدار، در ماه اسد سال 1384 خورشیدی با زنده گي بدرود گفت و با آرزو های پاکش به خاک خفت).

 

نفس جهد دارایی شخصی (خانه، زمین، دُکان، موتر و ...) نداشته و مثل ملیون ها انسان دیگر در این ميهن با مشکلات بی شماری دست وپنچه نرم میکند و به خاطر سعادت انسان مشتاقانه می رزمد.

 

حوت 1385

 

 


March 7th, 2007


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسايل اجتماعي